Pogryzienie przez psa prawie zawsze wiąże się z nieprzyjemnościami dla jego właściciela. Jednak prawdziwe kłopoty zaczynają się w momencie, gdy okazuje się, że pupil nie miał aktualnego szczepienia przeciwko wściekliźnie. To ważne jest tylko przez rok. Wprawdzie niektórzy producenci szczepionek podają, że preparat działa do trzech lat, ale w świetle obowiązujących w kraju przepisów, nie ma to żadnego znaczenia. Od reguły nie ma odstępstw. To z kolei oznacza, że pies, który kogoś pogryzie, a jego szczepienie straciło ważność choćby o jeden dzień, jest w zasadzie traktowany tak, jakby w ogóle nie był szczepiony. W tym momencie pies trafia na miesięczną obserwację, a jego pan musi się liczyć z mandatem, a w niektórych przypadkach także odpowiedzialnością karną przed podobnych sytuacji dochodzi częściej, niż mogłoby się wydawać. W ubiegłym roku Powiatowy Inspektorat Weterynarii w Świeciu ukarał 17 osób. - Zwykle jest to 50-100 zł, choć górna granica wynosi aż 500 zł - tłumaczy Michał Paszotta, zastępca powiatowego lekarza weterynarii. - Kwoty powyżej 300 zł zarezerwowane są dla osób szczególnie aroganckich, nierzadko twierdzących, że ich pies nie potrzebuje takiego szczepienia. Staramy się wyraźnie oddzielać tego typu postawy od takich, gdy pies był bardzo młody lub np. wcześniej przez pięć lat zwierzę regularnie pojawiało się u weterynarza, w szóstym roku ktoś tego nie dopilnował. Za takie przewinie każe także policja. Nie sposób jednak ustalić, ile świecka komenda wystawiła mandatów, gdyż statystyki nie wyróżniają tego typu ze ŚwieciaCztery psy to 80 złOstatni przypadek wścieklizny w powiecie świeckim stwierdzono wiele lat temu. To usypia czujność właścicieli zwierząt. - Zwłaszcza na wsi - zauważa Grzegorz Dudzik, lekarz weterynarii z długim stażem. - Jeśli już rolnik decyduje się na szczepienie, to zwykle jednego, najgroźniejszego psa. Wpływ na to mają pieniądze. O ile wydatek 20 zł nie jest czymś wielkim, o tyle zaszczepienie np. czterech psów to już istotny koszt, na który nie każdy może sobie pozwolić. Znaczenie ma też dostępność do tego typu myślą o mieszkańcach Przechowa oraz okolicznych terenów w OSP Przechowo zostanie zorganizowany tymczasowy punkt szczepień. W piątek 1 czerwca będzie on czynny w godzinach 16-18, a następnego dnia można będzie zabezpieczyć psa przed wścieklizną w godz. e-wydanie »Szok anafilaktyczny jest ostrą reakcją alergiczną, która może prowadzić do śmierci. Wpływa na różne układy narządów, ale najczęściej jest to wpływ . układ oddechowy . układ sercowo-naczyniowy . skóra i błony śluzowe . przewód żołądkowo-jelitowy O odszkodowanie za działanie niepożądane szczepionek przeciw COVID-19 będą mogły ubiegać się osoby hospitalizowane przynajmniej 14 dni lub te, które doznają wstrząsu anafilaktycznego - poinformował we wtorek na konferencji prasowej minister zdrowia Adam Niedzielski. Minister na konferencji prasowej wraz z Rzecznikiem Praw Pacjenta Bartłomiej Chmielowiec zaprezentował podstawowe założenia dotyczące projektu ustawy o Funduszu Kompensacyjnym, z którego mają pochodzić odszkodowania za potencjalne działania niepożądane szczepionek przeciw COVID-19, a od 2022 roku zapisy tej regulacji - jak zapowiedział Niedzielski - mają odnosić się do niepożądanych odczynów powstałych na skutek wszystkich szczepień ochronnych. Wyjaśnił też, które z zaszczepionych osób z niepożądanym odczynem poszczepiennym (NOP) będą mogły się o rekompensatę ubiegać. "Osoby, które będą uprawnione do takiego odszkodowania w ramach takiej uproszczonej procedury, to będą osoby, które wymagają hospitalizacji przez co najmniej 14 dni - to jest jeden bardzo ważny warunek - lub, podkreślam +lub+, a nie +i+ osoby, u których wystąpił wstrząs anafilaktyczny, który spowodował konieczność obserwacji lub hospitalizacji co najmniej 14-dniowej" - wyjaśnił minister. Równocześnie minister odniósł te warunki do trwających szczepień wskazując, że obecnie "jedna osoba w kraju (...) ma w ogóle potencjał, by być kwalifikowaną do takiego odszkodowania". W Polsce do wtorku do godz. wykonano blisko 258 tys. szczepień, a niepożądane odczyny wystąpiły u 37 zaszczepionych. Jak wymienił na konferencji minister "32 miały charakter łagodny, 4 poważny i jeden ciężki". "Dzisiaj mamy ponad 250 tys. osób zaszczepionych na COVID-19. Z raportu Głównego Inspektora Sanitarnego i całej Inspekcji Sanitarnej wynika, że w Polsce mieliśmy do tej pory w przypadku szczepienia na COVID jedynie 37 niepożądanych odczynów poszczepiennych, z czego 32 miały charakter łagodny, 4 poważny i jeden ciężki" - powiedział Niedzielski. Świadczenie kompensacyjne - według przedstawionych szacunków - będzie wahało się w przedziale od 10 tys. zł - w przypadku minimalnego progu 14 dni hospitalizacji, aż do 100 tys. zł. "Świadczenie kompensacyjne będzie się wahało w przedziale od 10 tys. zł - w przypadku minimalnego progu 14 dni hospitalizacji aż do 100 tys. zł łącznie, czyli zwiększając liczbę dni hospitalizacji bądź łącząc różne elementy, które będą w takiej specjalnej, szczegółowej tabeli opisującej kryteria przyznawania świadczenia" - powiedziała Niedzielski. Wnioski o wypłatę świadczenia kompensacyjnego będzie można składać do Rzecznika Praw Pacjenta "w każdej formie - zarówno pisemnej, jak i elektronicznej" - zapowiedział Chmielowiec. Decyzja wydana będzie w ciągu 60 dni. "Wnioski będą musiały zawierać dokumentację medyczną niezbędną do tego, żeby można było przeanalizować, czy faktycznie doszło do niepożądanego odczynu poszczepiennego" - powiedział RPP zaznaczając, że nadal będzie istniała możliwość skorzystania z drogi sądowej. "W przypadku wydania decyzji pozytywnej pacjentowi zostanie wypłacone stosowne świadczenie kompensacyjne. Natomiast w przypadku wydania decyzji negatywnej, z którą pacjent nie będzie się zgadzał, zostaje mu droga sądowa i będzie mógł złożyć skargę do sądu administracyjnego w ciągu 30 dni od dnia otrzymania decyzji" - wyjaśnił Chmielowiec. Finansowanie funduszu w pierwszym okresie, kiedy będzie on dotyczył świadczenia kompensacyjnego związanego ze szczepieniem covidowym pochodzić będzie ze środków przeznaczonych na przeciwdziałanie COVID-19, jak również z wpłat producentów, którzy będą rejestrowali swoje produkty. "Jeśli chodzi o rozwiązanie legislacyjno-finansowe, to w ustawie będą przewidziane limity na wypłaty właśnie z tych środków. Bo to będą środki pochodzące (...) z funduszu covidowego. To nie są bezpośrednio środki budżetowe, a od roku 2022, kiedy obejmiemy tym rozwiązaniem wszystkie szczepienia ochronne, to wtedy to będzie finansowany ten Fundusz Kompensacyjny, nie tylko ze środków covidowych, ale również z wpłat producentów, którzy będą rejestrowali swoje produkty" - odpowiedział minister zdrowia. Szef resortu pytany, czy to oznacza, że w przyszłości będzie to jakaś instytucja odpowiedział: "tak, jak najbardziej". Minister przypomniał też, że do tej pory możliwość dochodzenia odszkodowania za pojawienie się niepożądanego odczynu poszczepiennego (NOP) odbywało się na zasadach ogólnych. "Każda osoba, która odczuła niepożądane działanie szczepionki mogła złożyć proces z powództwa cywilnego i w sądzie ubiegać się o odszkodowanie w zależności od indywidualnej wyceny szkody jaką wiązała z pojawieniem się tego NOP" - zauważył. Dodał, że proponowane rozwiązania mają zlikwidować niedogodności związane z postępowaniem sądowym, "które dotyczą przede wszystkim czasu trwania takiego dochodzenia o odszkodowanie, ale też oczywiście uprościć tę procedurę i zrobić ją tańszą dla osoby, która takiego odszkodowania potrzebuje, czy się o nie ubiega". Projekt ustawy w poniedziałek ma być przedstawiony do konsultacji. Wstrząs anafilaktyczny, co roku zdarza się w Polsce u 130 tys. osób, nie zawsze jest jednak prawidłowo rozpoznawany, a po szczepieniu musi zostać pod obserwacją od 30 do 120 minut. Osoby 10/11 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze fot. PixabayPoprzednieNastępne 24 sierpnia – mężczyzna - Białystok - wstrząs anafilaktyczny z epizodem hypotonicznohyporeaktywnym z utratą przytomności, pacjent hospitalizowany. Zobacz równieżPolecamy
Prawidłowe tętno mieści się w przedziale 80–140/min u dzieci w wieku 1–2 lat; 80–120/min w wieku 3 lat; 70–115/min >3. rż. U niemowląt bardziej prawdopodobne jest wystąpienie zaburzeń oddychania niż hipotensji czy wstrząsu; w tej grupie wiekowej wstrząs częściej objawia się początkowo tachykardią niż hipotensją.
Wstrząs anafilaktyczny po szczepieniu przeciw COVID-19 to sytuacja rzadka, ale wymagająca odrębnego postępowania. Co z drugą dawką? - pytają pacjenci, między innymi pani Małgorzata, u której po pierwszej dawce szczepionki wystąpiła reakcja anafilaktyczna. - W marcu zaszczepiłam się preparatem AstraZeneca. Odczekałam przepisowe 15 minut przed gabinetem. Po 20-30 minutach, gdy byłam już w drodze do domu, coś zaczęło się ze mną dziać. Dobrze, że miałam kierowcę - zaczyna swoją historię pani dawka szczepionki innej firmy?- Poczułam znaczne osłabienie. Dojechaliśmy do domu. Doszły dreszcze, drętwienie języka, tachykardia, czyli silne kołatanie serca. Czułam się fatalnie. Mąż wezwał pogotowie - relacjonuje dalej zaordynowali zestaw, który podaje się przy reakcji anafilaktycznej: adrenalina plus sterydy. Objawy ustąpiły. Ale to nie koniec To jest absolutne przeciwwskazanie do podania drugiej dawki tego samego preparatu - zauważa pani Małgorzata. - Udałam się do alergologa, żeby dostać zaświadczenie. Teraz odbijam się we wszystkich punktach szczepień. Mówią, że brak jest pisemnych wytycznych Ministerstwa Zdrowia, co robić z takimi pacjentami. Jest nas prawdopodobnie niedużo, ale jesteśmy - dalej?- Prawdopodobnie pozostanę niedoszczepiona, bo propozycja, żeby zaszczepić się drugą dawką w szpitalu, z wenflonem i dodatkowymi lekarstwami, niespecjalnie mnie kusi. Boję się po prostu - przyznaje radzą na infolinii?- Na infolinii odesłali mnie do Ministerstwa Zdrowia. W szpitalnym punkcie szczepień powiedzieli, że mają kilku takich pacjentów, ale nie szczepią, bo nie mają wytycznych. Napisałam na skrzynkę e-PUAP, ale tam jest 30 dni na odpowiedź. A ja mam termin drugiego szczepienia za dwa tygodnie - mówi pani wytyczne zapytaliśmy Ministerstwo Zdrowia. Publikujemy odpowiedź:Wstrząs anafilaktyczny po szczepieniu: co z drugą dawką? Komentarz MZ
Tłumaczenia w kontekście hasła "wstrząs anafilaktyczny" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: Najpoważniejszymi działaniami niepożądanymi są reakcje nadwrażliwości lub wstrząs anafilaktyczny (rzadkie działanie niepożądane).
Czym jest reakcja anafilaktyczna (tzw. anafilaksja) u psa? Reakcja anafilaktyczna to niewłaściwa reakcja organizmu na działający alergen (antygen). Wstrząs anafilaktyczny u psa Pierwszy kontakt organizmu z danym alergenem powoduje powstawanie przeciwciał klasy IgE (odpowiedź humoralna), które wiążą się z powierzchnią komórek układu odpornościowego (komórki tuczne). Mówi się, że pacjent „uwrażliwił się” na ten alergen. Na tym etapie nie występują żadne objawy reakcji anafilaktycznej. Powtórne narażenie zwierzęcia na ten sam alergen powoduje połączenie alergenu z co najmniej dwoma przeciwciałami klasy IgE, związanymi z powierzchnią komórki tucznej. Komórka ta uwalnia swoją zawartość (degranulacja), ulega aktywacji i rozpoczyna się reakcja anafilaktyczna. Pewne substancje nasilają stan zapalny (mediatory zapalne), np.: histamina, prostaglandyny, leukotrieny, tromboksany, proteazy, czynnik chemotaktyczny eozynofili, czynnik aktywujący płytki krwi. Rodzaje reakcji anafilaktycznejWstrząs anafilaktyczny – co to jest i jak bardzo jest niebezpieczny?Objawy wstrząsu anafilaktycznegoJak możesz pomóc swojemu zwierzakowi?Co zrobi weterynarz w przypadku wstrząsu anafilaktycznego?Rokowanie przy wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznegoZaleceniaReakcja anafilaktyczna po szczepieniuAdrenalina na własny użytek w domu rozwiązaniem problemu? Rodzaje reakcji anafilaktycznej Reakcja anafilaktyczna może mieć charakter miejscowy (atopia) lub uogólniony (wstrząs anafilaktyczny). Atopia to dziedziczna predyspozycja do występowania reakcji alergicznych na skutek kontaktu z antygenem obecnym w środowisku. Do uczulenia u zwierzęcia atopika dochodzi na skutek przechodzenia przez skórę określonych alergenów środowiskowych (na przykład roztoczy kurzu domowego, pleśni). Problem mogą nasilać bytujące na zwierzęciu pchły, towarzyszące zakażenie skóry niektórymi bakteriami (gronkowiec) lub grzybami (Malassezia), zaburzenia funkcjonowania bariery naskórkowej czy sezonowy wzrost określonych alergenów (pyłki). Przyczyną może być także kontakt z alergenami pokarmowymi. W efekcie końcowym w skórze pojawiają się komórki zapalne, dochodzi do produkcji substancji odpowiedzialnych za proces zapalny i uporczywego swędzenia (świąd). Zdecydowana większość przypadków atopii objawia się w postaci zapalenia skóry (okolica warg, oczu, wewnętrzne powierzchnie małżowin usznych, brzuch, powierzchnie zginaczowe stawów łokciowych, nadgarstkowych i skokowych, przestrzenie międzypalcowe i okolica odbytu), niemniej jednak możliwe jest samoistne występowanie atopowego zapalenia błony śluzowej nosa bądź atopowego zapalenia spojówek. Atopia to znacznie bardziej rozbudowana jednostka chorobowa, w tym artykule jednak skupimy się przede wszystkim na uogólnionej postaci reakcji anafilaktycznej czyli na wstrząsie anafilaktycznym. Wstrząs anafilaktyczny – co to jest i jak bardzo jest niebezpieczny? Co to jest wstrząs anafilaktyczny? Wstrząs bez względu na rodzaj (hipowolemiczny, pourazowy, obturacyjny, kardiogenny czy septyczny) jest stanem ograniczonego dopływu krwi do tkanek, skutkującym niedostatecznym ich utlenowaniem. W przebiegu wstrząsu anafilaktycznego po uwolnieniu zawartości komórek tucznych i mediatorów zapalnych, dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zwiększenia ich przepuszczalności. Zmniejszona zostaje objętość krwi krążącej, ograniczony jest przepływ (perfuzja) krwi przez tkanki – dostają one mniej tlenu niż potrzebują. Może dojść do niedotlenienia mięśnia sercowego i mózgu, a w najgorszym scenariuszu do śmierci pacjenta. Wstrząs anafilaktyczny jest najgroźniejszą formą reakcji anafilaktycznej. Gdy wystąpi, należy liczyć się z ryzykiem zejścia śmiertelnego zwierzęcia. Jest to stan zagrożenia życia i wymaga pilnej konsultacji lekarsko-weterynaryjnej! Sprawcy wstrząsu anafilaktycznego: jady: pszczół, os, szerszeni, mrówek, meszek, węży, preparaty krwiopochodne (podawane w trakcie transfuzji), szczepionki, leki, penicylina, gentamycyna, tetracykliny, cefalosporyny, sulfonamidy, acepromazyna, ketamina, prokaina, lidokaina, diazepam, niesterydowe leki przeciwzapalne, niektóre kontrasty stosowane w zaawansowanej diagnostyce obrazowej, karma dla psa. W wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego ogromną rolę odgrywają osobnicze uwarunkowania konkretnego zwierzęcia, jego wrażliwość na konkretne alergeny. Brak jest dostępnych badań pozwalających na wykrycie podatnych na anafilaksję zwierząt, określenie szkodliwych dla nich alergenów i wyeliminowanie tych czynników z otoczenia. Zdarza się, że nie udaje się ustalić bezpośredniej przyczyny wstrząsu anafilaktycznego. Objawy wstrząsu anafilaktycznego Objawy wstrząsu anafilaktycznego Objawy reakcji anafilaktycznej uzależnione są od dawki alergenu, drogi wniknięcia i stopnia uwrażliwienia organizmu na ten konkretny alergen. U silnie uczulonego zwierzęcia może dojść do bardzo intensywnej reakcji anafilaktycznej nawet po kontakcie z niewielką ilością alergenu. W zakresie lokalizacji objawy mogą ograniczać się do miejsca wniknięcia alergenu lub obejmować cały organizm. Należy mieć świadomość, że reakcja miejscowa (pokrzywka w postaci bąbli na skórze lub obrzęk naczynioruchowy czyli obrzęk skóry i podskórza, rumień czy świąd mogą przekształcić się w reakcję uogólnioną (wstrząs anafilaktyczny). Objawy występują natychmiast, zazwyczaj od kilku minut do 30 minut od zadziałania alergenu, a objawy kliniczne stopniowo nasilają się. Istnieje zależność: im szybciej rozwijają się objawy kliniczne tym większe jest nasilenie wstrząsu anafilaktycznego. Może zdarzyć się, że nasilenie objawów reakcji anafilaktycznej maleje, by po upływie kilku godzin gwałtownie się zwiększyć. Jest to tzw. reakcja dwufazowa i o ile nie zostanie rozpoznana i odpowiednio leczona to prowadzi do zwiększonej śmiertelności. Różne gatunki w różny sposób będą reagowały na alergeny wywołujące reakcję anafilaktyczną. Zależne jest to od wykształconych reakcji układu odpornościowego, budowy mięśni gładkich oraz szybkości usuwania antygenu z krwi krążącej. W związku z tym istnieje pojęcie „narządów wstrząsowych” – różnych u różnych gatunków. U psów narządem wstrząsowym jest wątroba i układ pokarmowy, jeden z mediatorów zapalnych (histamina) wydzielana jest głównie w komórkach układu pokarmowego a następnie razem z krwią trafia do wątroby. U kotów narządem wstrząsowym są płuca, przy kontakcie z alergenem koty zazwyczaj reagują intensywnym skurczem oskrzeli. Z tego względu dominującym objawem u tego gatunku będzie duszność. Objawy wstrząsu anafilaktycznego u psa: swędzenie (świąd), pokrzywka, wymioty, nudności, biegunka (w tym także biegunka krwotoczna) oddawanie moczu. Objawy wstrząsu anafilaktycznego u kota: silny świąd okolicy głowy, duszność, świst krtaniowy (związany z kurczem krtani), zwiększona częstotliwość oddechów, kaszel, ślinienie, wymioty, zaburzenia koordynacji ruchów. Do objawów może dołączyć się nadmierne pobudzenie w początkowej fazie, natomiast w końcowym stadium możliwe są zaburzenia świadomości zwierzęcia i ostra niewydolność układu krążenia (zapaść). Liczyć się trzeba z wystąpieniem cech typowych dla zjawiska jakim jest wstrząs. Objawy wstrząsu: bladość błon śluzowych, przyspieszona praca serca (tachykardia), niewyczuwalne tętno, zimne kończyny. U kotów rozwinąć się może obrzęk płuc, u psów z kolei dojść może do zatrzymania krwi w wątrobie i w efekcie jej powiększenia. Jak możesz pomóc swojemu zwierzakowi? Wstrząs anafilaktyczny to stan zagrożenia życia. Największą przysługę jaką możesz oddać zwierzakowi to jak najszybciej dotrzeć z nim do Kliniki, gdzie będzie mógł otrzymać stosowną pomoc. Liczy się czas! To, co możesz zrobić we własnym zakresie to usunięcie alergenu (o ile to możliwe) wywołującego reakcję np. usuń żądło w przypadku użądlenia, przerwij podawanie leków (jeśli zostały zalecone ale widzisz, że zwierzę dziwnie po nich się zachowuje). Jeżeli zwierzę ciężko oddycha, ułóż je „na waruj” (pozycja mostkowa), w takim ułożeniu najłatwiej będzie mu oddychać. Co zrobi weterynarz w przypadku wstrząsu anafilaktycznego? Postępowanie w klinice weterynaryjnej Dla lekarza weterynarii kluczowymi informacjami w procesie diagnostycznym są informacje z wywiadu – czy zwierzę miało kontakt z alergenami, czy przebyło ostatnio szczepienia (jeśli tak to jakie i kiedy), czy w ostatnim czasie poddawane było leczeniu, jeśli tak to jakie leki przyjmowało. Konieczne jest wykluczenie wstrząsu na innym tle niż anafilaktyczny. Rozpoznanie wstrząsu anafilaktycznego opiera się wyłącznie na obrazie klinicznym a głównym celem jest ograniczenie nasilenia reakcji. Lekarz zadba o drożność dróg oddechowych, pozbywając się ciał obcych, śluzu, krwi bądź wymiocin. Ocenie poddana zostanie okolica szyi, gardło i język pod kątem ewentualnych zranień, obrzęków i krwiaków. Wykluczone zostaną uszkodzenia tchawicy i kurcz krtani (często występujące u kotów). Lekarz weterynarii może wykonać badanie laryngoskopem celem zobrazowania gardła i krtani, w razie potrzeby zastosuje ssak do odessania zalegających wydzielin w drogach oddechowych. Możliwe, że konieczne będzie zaintubowanie pacjenta i tlenoterapia. Założone zostanie dojście dożylne. Wstrząsowi anafilaktycznemu towarzyszy spadek ciśnienia krwi, kluczowe jest wdrożenie płynoterapii celem podniesienia ciśnienia, polepszenia dopływu krwi do tkanek i zapobiegania zapadaniu się naczyń. Leczenie farmakologiczne wiąże się z podawaniem adrenaliny (najczęściej dożylnie, ewentualnie jeśli podaż dożylna nie jest możliwa to domięśniowo). Czasem jednorazowy zastrzyk z adrenaliną nie jest wystarczający i podaje się dodatkową dawkę. Podanie adrenaliny w przypadku wstrząsu anafilaktycznego: zmniejsza skurcz oskrzeli, poprawia ciśnienie krwi, hamuje uwalnianie kolejnych mediatorów reakcji zapalnej, poprawia kurczliwość i częstość pracy serca, usprawnia przepływ wieńcowy. Dobra reakcja na podaż adrenaliny potwierdza wystąpienie wstrząsu anafilaktycznego. Rozważyć należy podaż glikokortykosteroidów i leków przeciwhistaminowych, choć mają one drugorzędne znaczenie w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego. Należy mieć świadomość, że wstrząs anafilaktyczny może mieć nieprzewidywalny charakter, stąd tak ważna jest fachowa opieka i obserwacja zwierzęcia. W zależności od stanu pacjenta wdrażane mogą być leki przeciwdziałające: zaburzeniom pracy serca, spadkowi ciśnienia, duszności. Czasem konieczne może być płukanie żołądka lub lewatywa, jeżeli alergen jest tła pokarmowego. Jeżeli wstrząs anafilaktyczny nastąpił w trakcie transfuzji, lekarz weterynarii niezwłocznie ją przerwie. W zależności od stanu pacjenta i oceny lekarza weterynarii, po wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego należy liczyć się z koniecznością hospitalizacji zwierzęcia i wykonania dodatkowych badań ( badań krwi). Hospitalizacja jest wskazana szczególnie ze względu na ryzyko powstrząsowego zaburzenia czynności narządów zaangażowanych w reakcję anafilaktyczną. Lekarz weterynarii może podjąć decyzję o rozszerzeniu diagnostyki o badanie USG. Oceniany jest stan przewodu pokarmowego, wątroba, pęcherzyk żółciowy (który w przebiegu reakcji anafilaktycznej może dawać tzw. „efekt halo”, wynikający z pogrubienia jego ściany). U psów z anafilaksją na skutek zaburzeń krzepnięcia może występować krwawienie do jamy brzusznej, stan taki pomaga nam wykryć właśnie badanie USG. U kotów z kolei USG może być przydatne w badaniu klatki piersiowej i wykrycia cech obrzęku płuc. Rokowanie przy wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego Przy wystąpieniu wstrząsu anafilaktycznego rokowanie jest ostrożne do złego. Zalecenia Czy zapobieganie jest możliwe? Jak wspomniałam we wcześniejszej części artykułu, reakcja anafilaktyczna to indywidualna, osobnicza sprawa. Jedno zwierzę może bez szwanku znieść kilkakrotne użądlenie przez osę na przestrzeni czasu, u innego z kolei przy drugim epizodzie dojdzie do anafilaksji. Zaleca się by w miarę możliwości ograniczać kontakt naszych podopiecznych z owadami i gadami. Jeżeli doszło do reakcji anafilaktycznej na skutek podania konkretnego leku lub szczepionki to dopilnuj, by lekarz weterynarii w książeczce zdrowia zwierzęcia zaznaczył taką informację, aby na przyszłość uniknąć podobnych incydentów. Obserwuj swojego pupila po szczepieniu, w razie niepokojących objawów skontaktuj się z lekarzem weterynarii. Jeżeli podejrzewasz reakcję nadwrażliwości na alergen pokarmowy (rzadko), należy unikać podawania karmy dla psa zawierającej ten alergen. Reakcja anafilaktyczna po szczepieniu Wstrząs po szczepieniu psa Szczepić, nie szczepić? Według Zespołu do Spraw Szczepień Światowego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt WSAVA w przypadku szczepień podstawowych (zasadniczych) należy ocenić poziom przeciwciał (wykonać badanie serologiczne). Jeśli pies ma przeciwciała przeciw nosówce i parwowirozie, a kot przeciw panleukopenii, szczepienie przypominające nie jest konieczne. W przypadku wścieklizny należy postępować zgodnie z przepisami – w przypadku psów szczepienie jest obowiązkowe raz do roku, natomiast u kotów (u których szczepienie nie jest regulowane prawnie) badanie serologiczne ujawni, czy potrzebne jest doszczepienie. W przypadku szczepionek dodatkowych (np. przeciwko leptospirozie) jeżeli doszło do reakcji anafilaktycznej to kolejne szczepienia są niewskazane. W szczególności zwracana jest uwaga na doniesienia o wstrząsach anafilaktycznych u ras miniaturowych po szczepieniu przeciw leptospirozie. Źródłem zakażenia leptospirą najczęściej jest kontakt z moczem zakażonych leptospirą gryzoni – należy mieć świadomość, że w zasadzie każdy pies wychodzący na zewnątrz jest w grupie ryzyka, gdyż z moczem gryzoni może mieć kontakt w większości miejsc. Szczepienie powinno być rozważone szczególnie u psów mających kontakt ze szczurami bądź ich moczem, zwłaszcza w podmokłym, błotnistym środowisku, pijących ze zbiorników wodnych (szczególnie stojących) lub pływających w nich, a także narażonych na wyjątkowo silne opady i powodzie. Adrenalina na własny użytek w domu rozwiązaniem problemu? Istnieje adrenalina w wersji ampułko-strzykawek do samodzielnego wstrzykiwania w warunkach domowych, z powodzeniem stosowana u ludzi w przypadkach anafilaksji. Dobrym rozwiązaniem byłoby posiadanie tegoż leku gdy jest się Opiekunem zwierzęcia u którego wstrząs anafilaktyczny wystąpił lub wiemy że istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia takiej reakcji. Problem ze stosowaniem ludzkich ampułko-strzykawek w medycynie weterynaryjnej wiąże się z innym dawkowaniem u zwierząt niż u ludzi – leki gotowe, dostępne w aptece nie nadają się do stosowania u psów o zupełnie innych uwarunkowaniach wagowych. Posiadanie adrenaliny na własny użytek jest dobrym rozwiązaniem i wartym rozważenia. Zachęcam do skonsultowania takiej opcji z prowadzącym Twojego psa lekarzem weterynarii.
3CJQ. wstrząs anafilaktyczny u psa po szczepieniu
